Bryan Zanisnik had in 2008 een tentoonstelling bij Ten Haaf Projects in Amsterdam, waar hij onder andere deze video liet zien. Het zijn door hemzelf gemaakte video's, die hij maakte met zijn ouders en grootmoeder toen hij ongeveer 7 of 8 jaar oud was. Twintig jaar later vond hij de beelden weer terug, en monteerde ze opnieuw. Het zijn gekke charmante documenten van een fictieve wereld waar iedereen om hem heen in meespeelde. Hij maakt nog steeds video's en performances met zijn ouders samen, wat het gegeven alleen maar mooier maakt. Inmiddels is Zanisnik internationaal redelijk succesvol en staan zijn ouders iedere keer weer in een museum of instituut mee te spelen in de plannetjes van hun inmiddels kalende zoon. Meer informatie is te vinden op de website van moma/ps1 en zijn eigen website.