Blog

De Amsterdamse wethouder van Cultuur, Carolien Gehrels (PvdA), pleitte vrijdag in de door haar
gehouden Boekmanlezing in het Amsterdamse stadhuis dat de politiek zich meer zou moeten bemoeien met de kunsten.
Op dit moment kunnen politici, volgens de wethouder, te weinig inhoudelijke invloed uitoefenen op kunst en cultuur.
'Kunst is niet alleen voor kunstenaars', en 'de overheid is een hoeder van waarden' waren enkele uitspraken van de wethouder.

VVD leider Mark Rutte was door Gehrels aangedragen als sparring partner. Volgens Rutte moet de overheid de kunst slechts faciliteren en zich verder verre van inhoudelijke bemoeienis houden. 'Kunst is geen vehikel van politiek ambities'

Wij van Limboland zijn nieuwsgierig naar jullie mening!

Mag een gemeenteraad duidelijker maatschappelijke doelen eisen waar het gaat om kunstprojecten, of moet ze zich geheel afzijdig houden en de kunst zelf haar werk laten doen?

Een website die Negers verhuurt?? Dat zet je toch even aan het denken. Kan dit? mag dit? oordeel zelf! 'Rent-a-Negro'

Werner Herzog, video, 1970.

Een absurdistische speelfilm van W. Herzog, met de gehele cast bestaande uit kleine mensen, over vrijheid, macht en hoop.
De kleine inwoners van een niet benoemd instituut of land komen in opstand tegen hun leiders(die ook kleine mensen zijn).
De pogingen om te rebelleren tegen het gezag resulteren in chaos en bizarre taferelen. Vrij zijn blijkt niet altijd even makkelijk.
[video:http://www.youtube.com/watch?v=ZXrV36ffFWw&feature=fvsr]

Arayan Kaganof (AKA Ian Kerkhof) maakte enige tijd geleden de unieke speelfilm SMS Sugar Man. Indertijd de eerste speelfilm geheel op mobiele telefoon opgenomen, waarbij traditionele opnamemethodes overboord werden gezet en de cameravoering door de akteurs zelf werd gedaan.
Opmerkelijk is dat in deze film alle thema's uit Kaganofs werk samen komen en de film een diep emotionele lading geven.

"Johannesburg – an evil, ugly city on a Christmas Eve. This is the turf of the lonely and the damned and no more damned can they be than Sugar man (Kaganof) cruising the streets in his Valiant ‘66, continually on his cell phone, peddling his girls, white and Asian, to wealthy black punters. This tongue in cheek inversion of the apartheid-years scenario of Afrikaans business men popping off to homelands to sample black girls is delivered with ironic force. From hotel to hotel to palatial apartment, the girls and he journey like Joseph and Mary looking for a manger. The process of the night will awaken something in Sugar man that will be born on Christmas Day, witnessed by no Wise Men nor sheep and cows but witnessed instead, by those who, like him were lost. Strangely romantic, consciously transgressive and aesthetically audacious – shot on a battery of cell phones – the film is in addition a homage to Jean Luc Godard’s Alphaville. A checkered production history, plagued by disagreements between director and producer, almost accepted for Cannes but rejected after Kaganof refused to institute alterations, insisted on by the Cannes selectors, the film is destined to share the same floor as Citizen Kane and El Topo in the great Cinematheque Hotel of the Akashic Records."
(Trevor Steele-Taylor)

watch the film:
www.smssugarman.com